Ta wystawa jest już kolejną prezentacją prac studentów Pracowni Narracji Fotograficznej Wydziału Sztuki Mediów Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Tym razem do udziału zaprosiłem młodych twórców, których prace moim zdaniem łączy wspólny temat – rozpoznanie.
 Rozpoznanie rozumiane jako zbiór środków i działań niezbędnych do pozyskania danych na temat zdarzeń i obszarów w otaczającej nas rzeczywistości. Często także jako informacja na temat kondycji podmiotu. Mam poczucie, iż to hasło z pogranicza wojskowości i medycyny niezwykle trafnie odzwierciedla charakter prowadzonych w pracowni rozmów o metodach obrazowania przynależnych medium fotografii i wideo. Dwoistość obszarów jego wykorzystania – jeden wiązany z agresją, drugi zaś z niesieniem pomocy, przywodzi mi na myśl potęgę medium obrazowania wiążącą się z mimetycznością fotografii. Szerokość interpretacji i zdolność stawiania zagadnień w nowym kontekście.
 Daje to możliwość nowej interpretacji pozornie oczywistych sytuacji i wyniesienia banału poza kontekst codzienności. Dyskutowania w obrębie przedstawienia wizualnego i odkrywania nowej niezwykłej funkcji pozornie znanego elementu.
 Zapraszam Państwa do odbycia własnego rekonesansu tych różnorodnych prac.
 

dr hab. Prot Jarnuszkiewicz, prof. ASP